Bekerwedstrijd Tornax H1 – Volga H1 0-3
Jullie scribent Prof.Dr.Bertus Bovenhands, ja himself, was niet echt verbaasd over de droevige volleybalvertoning in Sporthal Rikkenhage op maandagavond.
De heren van VOLleGlAzen hadden het weekend ervoor hun naam eer aangedaan door de rijkelijk met SPA geel gevulde glazen vele malen te ledigen, luid hoorbaar vergezeld met vrolijk gezang en bulderend gelach. De mannen hadden Stephano Napolitaner ( zijn achternaam is me ontschoten ,maar het is, zeker weten, iets Italiaans) een leuk uitje aangeboden t.g.v. een vrijgezellenfeestje.
Björn SchoppenAas was daar niet bij geweest, want hij had de schone taak om zijn schoonmoeder met Evaatje naar vliegveld Düsseldorf te brengen. Een week rust voor de volleyballer van VolGlas.
Op de tribune in Ruurlo zaten naast elkaar Laura, de vrouw van Dennis Loonstrookje,, en Floortje Dijk-van ‘n-vrouw, de vlam van Sjaak Beumstronk.
Zij waren gekomen, net als ik trouwens, om te genieten van een leuke volleybalpot. De buitengewoon charmante dames had ik reeds gewaarschuwd dat het wel eens tegen kon vallen, gezien de voorkennis die Bertus reeds had.
Dennis zou de wedstrijd als balopwipper beginnen, vernam ik van Top coach Sjaak sr. Ineens strompelde Dennis tijdens het inslaan van het veld. Een kuitblessure. Ik vermoedde als deskundoloog direct een zweepslag. Eén ding was duidelijk: Bartinus moest alsnog de balletjes gaan verdelen.
Met Sjaak jr. in de basis begonnen de de mannen uut het dorp an de beek voortvarend. Dat wil zeggen: Met een minimum aan energie punten sprokkelen ! Volga nam een grote voorsprong, echter bij 8-15 begon de misère. Tornax kwam door een serie bloopers bij Volga langzaam dichterbij. Bij de stand 14-17 trachtte Robertino met een balletteske hakbal over het net te flutsen. Als het gelukt was, had ik ‘t graag een hoogtepuntje willen noemen. Nu zag het er echter nogal penisaal uit. Ik zou zo nog een paar van die knulligheden kunnen opschrijven, maar omdat de mannen van Tornax in de eindfase van set 1 maar liefst 5 x in het net serveerden verklaart dat uiteindelijk de 27-29 setstand. Het was daarna duidelijk. Volglas kon alleen nog maar van zichzelf verliezen. Hoewel de wedstrijd bij tijd en wijle niet om aan te gluren was, zoals dat zo fraai heet.
Volleybal kan soms zeer vermakelijk zijn, al worden de grootste bloopers gemaakt.
Via 12-15 werd het 15-25.
Lennart, Stephan (BIBI) en Björn scoorden zo af en toe groots, maar het aantal afzwaaiers richting toestelberging was groter. De blokkering van Tornax werd door Björn regelmatig getest en bij de Ruurloërs klaagde men niet over koude handen.
De derde set, als vanouds een probleem voor Volga kwam men zelfs met 14-10 achter. Deze set was een fraai staaltje melkboerhotseknotsvolleyknal.
Beide teams deden niet voor elkaar onder in het produceren van knullige fouten. Een dieptepunt was wel een onder het net door serveren van een Tornax speler. Het werkte in ieder geval op de lachspieren. Jullie Bertus vroeg zich gezellig keuvelend met Floortje en Laura (de volgorde is volstrekt willekeurig) af hoe diep een team kan zakken?
De laatste set up van Bart was misschien wel exemplarisch. Bart moest op zijn knieën om een verdwaalde pass om te toveren in een set up, dewelke via een touché werd gescoord. 21-25 en 0-3 in sets.
Jullie scribent dezes besluit met de wijze woorden: Ze vragen later nooit HOE je gewonnen hebt, maar OF je hebt gewonnen.