Volga H1 – Webton H2 3-1
Wie schetst mijn verbazing
Laat ik maar direct ter zake komen en mijn ,weliswaar afgedwongen, excuses aan bieden aan Dennis Sluitspier. In mijn vorige bijdragen werd zijn naam niet eenmaal genoemd. Dat was wel begrijpelijk, zo vindt jullie deskundoloog Prof.Dr.Bertus Bovenhands, want de soepel bewegende Libero was niet echt opgevallen. Er zitten wel eens van die wedstrijden tussen Dennis.
Een wereld van verschil.
De schrijver dezes was onlangs in Winterswijk. Hij zag daar de wedstrijd Volle Glazen heren 1 tegen een cluppie geheten WIVOC. Ik schrok toen van het niveau, wat Paulus Krullebol en de zijnen lieten zien. Of beter: Ik werd er niet vrolijker van. De eerste set kreeg ik al medelijden met die balopgooier Bartinus I’m-the-King. Hij had toen al meer kilometers gemaakt dan de meeste hardlopers tijdens de Montferland Run. De passes ketsten alle kanten op en de referee kon ternauwernood de op hem af zoevende Mikasa ballen ontwijken. Ik zag tot mijn ontzetting dat Stephano, Björn en Lennart nog geen deuk in een net ontdooid pakje boter konden meppen. Tot overmaat van nog een ramp dacht libero Dennis dat de bal eerst moest stuiteren, voordat hij gespeeld kon worden. Of zocht de jongeman vertwijfeld naar zijn contactlenzen op de Winterswijkse sportvloer?
De wanhopig wisselende kootsjes zag ik tijdens Time Outs slechts tegen de bank lullen, tenminste zo leek dat, omdat na de iedere 30 seconden durende praatsessie, de heren vrolijk verder gingen met hun foutenfestival.
Ik, Bertus, vroeg zich echter af : “Kunnen ze wel beter?” Ik ontving zo hier en daar signalen dat de positie van die entertrainer van ene Carolus Mollenafknaller nu ter discuswerpen zou staan. “De mannen kunnen er niks van. Zij kunnen zich niet meer motiveren. De chemie is weg…..” (het lijkt wel een voetbalclub) en meer van dat soort gemompelde baarlijke onzin zinnen mocht ik horen.
Afgelopen zaterdag was ik echter stom toevallig in sporthal Het POLLEKE. Tot mijn niet geringe verbazing zag ik daar plotsklaps een heel ander team van VOLGlAs staan. De schijnbaar ontastbare laagvlieger Webton 2 werd daar toch even afgeschminkt en weg geveegd door een tactisch imponerend spelend Volleglazen. Robert Winkelhaak speelde een puike wedstrijd en leek bevrijd van de druk om altijd maar te moeten presteren. Hij joeg de ballen links en rechts (vooral links) langs het WEBTON blok. Alle spelers van het geroutineerde VOLGA team waren sterk bezig. De heer Sprenkelwater stond er trots bij en keek er naar. De jullie allen bekende deskundoloog Prof.Dr.Bertus Bovenhands voorspelt na deze éclatante zege, dat Karel M. waarschijnlijk mag blijven tot de kerst. Er was eerst nog de vrees, dat er koppen zouden gaan rollen, na een nederlaag. Over die trainer heb ik (Bertus ) echter nog steeds mijn twijfels. De Hengelse boys werden niet goed van het bij vlagen hoogstaande spel van Paul HoutKrul en de zijnen en baalden opzichtig. De tot Medelander genaturaliseerde Stephano Palermo droeg een belangrijke steen bij aan het niet geheel onverwachte succes.
Roberto Winkelpand speelde slim (hij kent zijn tekortkomingen en camoufleert deze magistraal) Lennart PFASbergen deed zijn ding degelijk en oogde naar de tegenstander hautain en schijnbaar arrogant. Björn Schop-me-es deed zijn naam eer aan en was af en toe briljant,
Mitch Verweg in een steegje was goed, degelijk, onverstoorbaar, schijnbaar emotieloos en vooral na de wedstrijd ‘raakte’ Mitch hem lekker. Bartinus en later Mitchell wisten met hun fluwelen touch snert-ups de aanvallers geweldig te bedienen en last but not least stond Dennis Sluytertijd als een veldheer in het achterveld en dweilde menig verdwaalde bal van de prachtige vloer in sporthal Het Polleke. Dan ben ik Dennis Loonzakje niet vergeten. Hij was geblesseerd. Over hem verschijnt binnenkort een boek. Of beter, dan doen we een boekje open over Dennis.
De Webtonners waren vernederd, kregen de 4e set cadeau en het heren team van VolGlasja deden na afloop hun discutabele naam eer aan door de overwinning gezellig, luidruchtig lallend weg te gorgelen met vele glazen SPA geel. Een tweede plaats lijkt nu meer dan haalbaar en dan volgen spannende promotiewedstrijden en dan?!?…. Bertus en zijn nichtje Lynn Gerie dromen verder… O ja, De setstanden : 25-23, 25-14, 28-26 en weinig-25. 3-1
Helaas, nu dwaal ik weer af en ik constamerkopteer dat ik al weer een column heb vol geleuterd.